ONZE 3 MAANDEN IN ZUIDOOST-AZIË (deel 24)
Grootsteden zijn geweldig, maar met kinderen zijn ze best een uitdaging. Er komt een hele hoop wandelen, shoppen, terrassen, musea en transit bij kijken waar Bas en Lena niet noodzakelijk zin in hebben. Daarom gaan we tijdens ons verblijf in een stad steeds op zoek naar dingen die ook zij leuk vinden. En Bangkok heeft best wel wat pareltjes te bieden die daarenboven helemaal niet duur zijn.
ONZE 3 MAANDEN IN ZUIDOOST-AZIË (deel 22)
De lijnbus stopt langs een grote invalsweg even buiten Chiang Rai. Op de plek waar de drukte van de stad verdwijnt in het geweld van razende auto’s en drukke wegen. Huizen zijn er niet meer, alleen betonnen dozen van anonieme bedrijven. “Is this where we get off?” vraag ik aarzelend. De dame van de bus wijst naar het smalle strookje gras tussen de gracht en de aftandse golfplaten van een loods. “Daar langs?” Ze knikt beslist. We stappen uit en de bus vertrekt. “Is dit de weg naar één van de interessantste gebouwen in heel Chiang Rai?” vraagt Griet. Ik kijk rond. Er is nergens een bord te bespeuren maar wat plat getrapt gras verraadt een vaak gebruikte wandelstrook. “Ik weet het niet meid,” antwoord ik: “Maar hier loopt precies toch wel een weggetje.”
ONZE 3 MAANDEN IN ZUIDOOST-AZIË (deel 20)
De gouden driehoek. De bergstreek tussen Myanmar, Laos en Thailand zou deze naam hebben gekregen van een Britse ambtenaar. Dat was toen op deze, in de eeuwige mist gehulde, bergruggen het verbouwen van opium hoogtij vierde. Rijdend door deze prachtige groene flanken vraag ik me alvast af of het opium-geld wat van doen heeft met alle vergulde tempels op de groene bergtoppen.
ONZE 3 MAANDEN IN ZUIDOOST-AZIË (deel 17)
“We komen hier om de tempels te zien,” had het Franse koppel ons verteld. Ze vlogen van Thailand naar Siem Reap om nog wat cultuur aan hun strandvakantie in Phuket te breien. Dat is de kracht van het archeologische wonder dat Angkor heet. De grote koppen en de door bomen overgroeide tempels zijn ‘incontournable’. Zeker nu vanuit heel Azië vliegtuigen naar Siem Reap worden gecharterd, kun je ze als Azië-reiziger niet meer negeren.
ONZE 3 MAANDEN IN ZUIDOOST-AZIË (deel 11)
Dit wordt geen leuke post. We twijfelden er zelfs over of we dit wel konden doen met de kinderen maar bij een bezoek aan Phnom Penh kun je er eigenlijk moeilijk omheen. Alsof je naar Auschwitch zou reizen en het concentratiekamp niet zou bezoeken. Pol pot en zijn Rode Khmer deporteerden in 1975 de volledige bevolking van deze stad naar het platteland. Ze wilden een communistische landbouwstaat oprichten en komaf maken met steden en de stedelijke klasse. Van Tuol Sleng, een vroeger schooltje in Phnom Penh, maakte hij S-21: een verschrikkelijke gevangenis.
