ONZE 3 MAANDEN IN ZUIDOOST-AZIË (deel 18)
“Maar het wordt helemaal anders hoor Bart,” sust ze: “Zacht en met oliën en rustgevend en zo.” Als het aan Griet ligt eindigen we ons hoofdstuk in Cambodja zoals we het zijn begonnen: met een massage. Ik haal mijn meest argwanende blik boven maar ze weet dat ze me bijna binnen heeft gehaald: “En deze keer kunnen ze ook iets voor de kinderen doen. Lena ziet het al helemaal zitten.” Mijn schouders ophalend stem ik toe in de overtuiging dat erger dan Phnom Penh moeilijk mogelijk is en omdat alles – zelfs perzik uit blik met spaghettisaus – een tweede kans verdient.