Milwaukee

EEN BELGISCHE ART DIRECTOR AAN DE SLAG IN MINNEAPOLIS (14)

De stad ligt op een zucht van Chicago. De stad ligt in de schaduw van Chicago. In Minneapolis werd een beetje lacherig gedaan over (‘ocharme’) Milwaukee. Behalve Robin, die is er geboren en ze vindt het geweldig. Ze mailde mij een lijstje met leuke plekken om te bezoeken en ik houd het als rode draad voor mijn dagje in de stad. Het Museum of Art of Milwaukee (MAM) is mijn eerste stop. Het ligt aan de kust en heeft een nieuwe vleugel ontworpen door Calatrava. Het is het allereerste gebouw van zijn hand dat ik bezoek en ik moet zeggen dat ik niet echt onder de indruk ben.

“Where do you want me to stand? In front o’ the bank? Where the money ‘at?”

Kenneth, op straat in Milwaukee. Hij vraagt of ik wat cash voor hem heb. Hij ziet er met zijn hoed en glimmende zonnebril zo geweldig uit, dat ik hem zeg dat ik hem best wel wat wil geven als ik een foto van hem mag nemen.

Drive on

EEN BELGISCHE ART DIRECTOR AAN DE SLAG IN MINNEAPOLIS (13)

De verpletterende stilte boezemt ontzag in. Heel even is het alsof de tijd stil staat en ik helemaal alleen ben op deze wereld. Alleen met de dode ree aan mijn voeten. Daarnet zag ik al een dood stekelvarken en dat is best groot, maar na het dode mannetjeshert van gisteren is dit het tweede echt grote dier dat langs de US Highway 2 ligt. Ik twijfelde even maar keerde toch om, om er een foto van te maken. Het is helemaal niet bloederig. Ze ligt er bijna alsof ze slaapt, alleen een kleine bloedrode kreuk aan de basis van haar oor verraadt een harde tik tegen het hoofd.

FURTHER ON (UP THE ROAD)

EEN BELGISCHE ART DIRECTOR AAN DE SLAG IN MINNEAPOLIS (12)

Het is al halfnegen en het is nog twee uur rijden naar mijn hotel. Ik klap mijn laptop dicht en vraag aan de dienster of er hier ergens een publieke telefoon is. Ze weet er geen enkele zijn en zegt: “Weet je wat, gebruik anders gewoon even mijn gsm.” Ik bel het hotel en ik mag aankomen wanneer ik wil, de kamer is gereserveerd. Ik leg haar toestel op het geld, laat een dollar extra fooi en vertrek.

Memories are made of this

EEN BELGISCHE ART DIRECTOR AAN DE SLAG IN MINNEAPOLIS (11)

Maandag 11 juli 2011

Ik zit op een barstoel aan de rand van het terras van The Pickled Herring in Bayfield, Wisconsin. Minneapolis ligt een goeie drie uur achter mij en voor mij strekt Lake Superior zich uit tot aan Madeline Island. Waar het eiland stopt, is het meer bijna een oceaan. De andere oever piept nog net achter de horizon van onze bolle planeet. Alleen de veelvuldig boerende Amerikaan naast mij verstoort het idyllische plaatje. Mijn acht weken in een Amerikaans bureau zitten er op. Vragen en herinneringen stapelen zich op tot ze een antwoord vinden of tot ze voorgoed worden vergeten.

“WHO DIED FOR YOUR SINS?! WHO?! JESUS DID!!! THE LORD JESUS CHRIST DIED FOR YOUR SINS!!! AND WHERE IS YOUR MUHAMMAD?! WHERE IS HE?! HE’S STILL DEAD ISN’T HE?! JESUS IS NOT! HE CAME BACK FROM THE DEAD!!”

Aan de ingang van The Basilica Block Party is er een brocante van prekers, jesus freaks en gay equality fighters ontstaan. Een blanke veertiger staat te schreeuwen tegen een islamitische redenaar. Die zet zijn betoog ongenaakbaar verder in een vreemde mashup van conflicterende wereldreligies. Een hoek verder wordt een roepende man – de bijbel in de hand – vrolijk genegeerd door alle goddeloze hipsters. Op de andere hoek vraagt een keurige oude dame of ze een sticker voor het homohuwelijk op mijn borst mag kleven. Natuurlijk mag dat! Als mijn broer ooit de man van zijn leven vindt, zal ik blij zijn dat het in België een evidentie is dat hij kan trouwen.

… En spelen

EEN BELGISCHE ART DIRECTOR AAN DE SLAG IN MINNEAPOLIS (10)

Eten is niet het enige waar Amerikanen het warm van krijgen. Sport is hier alomtegenwoordig. Bars hebben algauw een viertal flatscreens hangen met op ieder kanaal sport. American football, het wereldkampioenschap voetbal voor vrouwen, golf, tennis, poker, Nascar, basket, hockey en het allerbelangrijkste: baseball.

Brood…

EEN BELGISCHE ART DIRECTOR AAN DE SLAG IN MINNEAPOLIS (09)

Vorige week was er wat opschudding aan de tafel naast mijn tijdelijke bureau. Andy keek me aan en zei: “I think these are Grocery Store Dougnuts. I am NOT pleased!” Nu moet je weten dat het elke vrijdag ‘Doughnut Friday’ is in Periscope en voor de Doughnut Friday Club is dat een big deal. Michelle had me de eerste vrijdag al gewaarschuwd: “Bart, watch out with these guys. They are the breakfast club nazi’s! They are VERY serious when it comes to doughnuts”.

Maar dát is nu net iets wat ik perfect kan volgen.

“The Romans”

“The only people I know of that put their hands on their hearts like the Americans do when the national anthem is played, were the Romans. Do you suppose that says something about us? There aren’t that much Romans around nowadays are there…”

Rodrigo’s ‘English teacher‘ (zie ook Rodrigo) bespreekt met hem het officiële begin van iedere baseballmatch: het volkslied. Ik ontmoette hem laatst tijdens het avondeten. Hij is een jonge Amerikaan die 3 jaar in Barcelona heeft gewoond en heel goed Spaans spreekt. De twee blijken elkaar op café tegen het lijf te zijn gelopen en trekken sindsdien samen op. En hij geeft Rodrigo dus soms les. Heel soms, want het is tot nog toe bij twee lessen gebleven – telkens op café en in beschonken toestand. Hij verblijft niet in het hotel maar komt hier stiekem mee eten met Rodrigo. En dat doet hij met een cool om ‘u’ tegen te zeggen. Als de Rice Crispie Treats op zijn, staat hij recht om er nog wat te vragen aan de dame van het avondeten.

30 juni 2011
Bart Knockaert
Graphic Design, Interviews, Minneapolis 2011

AESTHETIC APPARATUS

EEN BELGISCHE ART DIRECTOR AAN DE SLAG IN MINNEAPOLIS (08)

Toen ik wist dat ik een eindje in de thuisstad van Dan Ibarra & Michael Byzewski van de designstudio Aesthetic Apparatus zou verblijven, kon ik het niet laten om hen te mailen. Ik volg ze al jaren en heb enkele van hun fantastische gezeefdrukte posters in mijn bezit. Die gaan ooit wel hun weg naar een muur in mijn atelier vinden maar voorlopig zitten ze veilig opgeborgen, weg van stof en nieuwsgierige kinderhanden. Met de belofte van Belgisch bier vroeg ik hen of ik kon langskomen voor een interview.

ODDCLOD

het leven is vreemd op deze kleine kluit

Archive for Minneapolis 2011 category

Milwaukee

Drive on

FURTHER ON (UP THE ROAD)

Memories are made of this

Maandag 11 juli 2011

… En spelen

Brood…

“The Romans”

AESTHETIC APPARATUS